Την ισχύ ενός ηλεκτρονικού πιστοποιητικού εμβολιασμού Covid-19 προτείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ελληνική κυβέρνηση ο καθηγητής πολιτικής Υγείας της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου, Ηλίας Μόσιαλος.
Ο καθηγητής αναλύει την πρότασή του και ιδιαίτερα την πρακτική χρησιμότητά της, καθώς το επόμενο διάστημα, μετά την κυκλοφορία των εμβολίων κατά του νέου κορωνοϊού, θα χρειαστεί μία διαχείριση της κατάστασης και ένας ευρύτερος συντονισμός, με συνεργασίες σε διεθνές επίπεδο.
Όπως λέει ο ίδιος «Πριν από μερικούς μήνες διάφοροι πρότειναν τα πιστοποιητικά ανόσιας λόγω πρότερης λοίμωξης από τη νόσο του COVID-19 για την επανέναρξη της οικονομίας. Η ιδέα δεν υιοθετήθηκε, καλώς κατ’ εμέ.
Θα υπήρχαν μεγάλοι κίνδυνοι νέοι άνθρωποι να κολλήσουν σκόπιμα για να αποκτήσουν το πιστοποιητικό. Αλλά, έτσι θα εξέθεταν τους εαυτούς τους σε μεγάλους κινδύνους, γιατί όπως πλέον ξέρουμε δεν είναι απαραίτητο πως κάποιος θα περάσει ελαφρά τη νόσο ή πως δεν θα έχει μακρόβια συμπτώματα.
Δεν είναι όμως το ίδιο στην περίπτωση των εμβολιασμών, ειδικά όσον αφορά στις διεθνείς μεταφορές και στα ταξίδια. Εκεί θα μπορούσε να υλοποιηθεί ένα διεθνούς ισχύος ηλεκτρονικό πιστοποιητικό εμβολιασμού.
Υπάρχει νομική βάση για αυτό;
Σαφώς και υπάρχει. Για παράδειγμα ορισμένες χώρες ενδέχεται να απαιτήσουν την εμφάνιση πιστοποιητικού κίτρινου πυρετού. Συμπεριλαμβάνοντας την Αυστραλία, την Ινδία, την Αίγυπτο, την Κίνα, τις Μπαχάμες, το Μεξικό και τις Φιλιππίνες.
Το πιστοποιητικό κίτρινου πυρετού μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάθε φορά που κάποιος ταξιδεύει, επειδή η ισχύς του είναι πλέον ισόβια. Να αναφέρω επίσης πως είναι εγκεκριμένο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας; (International health regulations του ΠΟΥ).
Γιατί έχουν θεσπιστεί αυτά τα πιστοποιητικά;
Για την προστασία των ταξιδιωτών. Ακριβώς επειδή χρειάζεται απόδειξη εμβολιασμού για να εισέλθετε σε μια χώρα, δεν σημαίνει ότι υπάρχει κίνδυνος να κολλήσετε την ασθένεια εκεί.
Ομοίως, εάν μια χώρα δεν απαιτεί πιστοποιητικό κίτρινου πυρετού, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κίτρινος πυρετός.
Άλλες χώρες ενδέχεται να ζητήσουν πιστοποιητικά εμβολιασμού διφθερίτιδας, τετάνου, κοκκύτη, πολιομυελίτιδας, ηπατίτιδας Α ή Β, λύσσας, φυματίωσης ή και μηνιγγιτιδοκοκκικό εμβόλιο.
Το τεχνικό μέρος αυτού του ζητήματος είναι απλούστατο. Ευρύτερα θέματα που έχουν σχέση με την αξιοπιστία των οργανισμών που είναι υπεύθυνοι για τους εμβολιασμούς βέβαια θα είναι πιο σύνθετα. Επιπλέον, για να γίνει κάτι τέτοιο αποδεκτό πρέπει να υπάρχει ισότιμη πρόσβαση στα εμβόλια σε όλο τον πλανήτη.
Η εφαρμογή των πιστοποιητικών για εμβόλια COVID-19 θα πρέπει να προταθεί επίσημα από την κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Το ηλεκτρονικό σύστημα για COVID-19 θα μπορούσε να ξεκινήσει από την Ευρώπη. Αυτό βέβαια σημαίνει πως εάν τεθεί σε ισχύ, εάν κάποιοι δεν θέλουν να κάνουν το εμβόλιο απλά δεν θα έχουν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν διεθνώς.
Αλλά θεωρώ πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα κάνει τα εμβόλια και θα είναι σε θέση να ταξιδεύουν με μεγαλύτερη ασφάλεια».