Σε αδιέξοδο βρίσκονται οι δημοτικές αρχές στο θέμα της διαχείρισης των αδέσποτων ζώων καθώς αυτά πολλαπλασιάζονται ενώ κάποια από αυτά, καταλήγουν να διαβιούν σε άθλιες συνθήκες στα δημοτικά καταφύγια.
Το θέμα αναδεικνύεται με χιλιάδες καταγγελίες καθημερινά στο διαδίκτυο ενώ συχνές είναι οι καταγγελίες και από την Πανελλήνια Ομοσπονδία «ΝΕΜΕΣΙΣ» που αυτή τη φορά μιλάει για τις «Σοκαριστικές εικόνες στο κυνοκομείο του Κιλκίς!»
Με αφορμή αυτό το περιστατικό η ΝΕΜΕΣΙΣ αναφέρει: «Κάθε μέρα και επί χρόνια μαθαίνουμε για τα νεκροζώντανα ζώα στα δημοτικά κυνοκομεία και τις χωματερές της χώρας.
Όμως κλασσικά, η Πολιτεία, οι Κυβερνήσεις όλες, σιωπούν.
Τον αποτροπιασμό του, λέει, εκφράζει ο Δήμος Κιλκίς για τα όσα αποκαλύφθηκαν για το χώρο, όπου μια χαρά “πάρκαρε” συνέχεια ζώα.
Μας κοροϊδεύουν κι από πάνω.
Την πρώτη και κύρια ευθύνη για όσα συμβαίνουν μέσα στα δημοτικά κυνοκομεία σε όλη τη χώρα την έχουν οι εκάστοτε Κυβερνήσεις.
Την αμέσως επόμενη ευθύνη την έχουν οι Δήμοι. Τελεία και παύλα.»
Και όλοι πλην της Κυβέρνησης συμφωνούν ότι ο νόμος 4830/2021 για την ευζωία των ζώων συντροφιάς λειτουργεί στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν για την οποία ψηφίστηκε. Τα ζώα αυξάνονται ραγδαία.
Το θέμα τέθηκε και στο τελευταίο ΔΣ της ΚΕΔΕ παρουσία του Υπουργού Εσωτερικών κ. Θ. Λιβάνιου όπου οι δήμαρχοι του τόνισαν ότι δεν έχουν ούτε προσωπικό, ούτε εξοπλισμό, ούτε πόρους για να διαχειριστούν το πρόβλημα. Ηταν από τα λίγα ζητήματα της συνεδρίασης όπου ο Υπουργός Εσωτερικών δεν συμφώνησε. «Τα χρήματα που έχετε πάρει είπε είναι πάρα πολλά» Συνεχείς επιδοτήσεις, πρόγραμμα Αργώ και εστιασμένες συμπληρωματικές χρηματοδοτήσεις. Πρόσφατα αναβαθμίστηκαν και τα τιμολόγια.
Ο Υπουργός δεν το συζήτησε ούτε το ανέλυσε πολύ το θέμα. Ήταν κάθετος και κοφτός. Η αλήθεια βέβαια βρίσκεται κάπου στην μέση.
Κάποιοι ελάχιστοι δήμοι που έχουν ασχοληθεί με το θέμα σοβαρά και από πολύ καιρό και έχουν και καλή συνεργασία με αξιόλογες φιλοζωϊκές οργανώσεις, το διαχειρίζονται καλά, αλλά λόγω της μετακίνησης των ζώων από δήμο σε δήμο η προσπάθειά τους είναι συσυφική. Οι περισσότεροι δήμοι το αγνόησαν το θέμα και όταν βγήκε ο νόμος και συνειδητοποίησαν τις ευθύνες τους, ήταν πολύ αργά για να δημιουργήσουν μια σταθερή βάση.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι από την μία ότι οι δήμοι δεν διαθέτουν ελεγκτικούς μηχανισμούς για μια τέτοια ευθύνη, ενώ από την άλλη η μετακίνηση των ζώων όπου υπάρχει κενό, ακυρώνει όποια μεμονωμένη ενέργεια γίνει από κάθε δήμο. Αυτό είναι και το βασικό πρόβλημα του νόμου που το αναγνωρίζουν όλοι.