Με το καλημέρα οι μάσκες έπεσαν! Η αντιπολίτευση που πριν τις εκλογές στη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο υπερθεμάτιζε υπέρ της απλής αναλογικής γιατί προάγει τις συνεργασίες και την συναίνεση, μόλις στην πρώτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για την εκλογή του προεδρείου, έκανε ακριβώς το αντίθετο.
Φρόντισαν ώστε δυστυχώς ο δήμος Βόλβης, να αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα σε ότι αφορά την εκλογή νέου προεδρείου στο δημοτικό συμβούλιο. Μια πάγια πρακτική, που θέλει να εκλέγονται ομόφωνα ή με μεγάλη πλειοψηφία ο πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος και ο γραμματέας του δημοτικού συμβουλίου, απορρίφθηκεαπό τις παρατάξεις Στοίΐσα, Ελευθεριάδη και Πολυζωΐδου.
Αυτές τις ημέρες σε όλους τους δήμους, οι παρατάξεις παραμερίζουν τις οποίες προεκλογικές διαφορές και κάνουν μια νέα αρχή ενωμένοι. Ακόμα και στη Βουλή, πρόσφατα, τα μέλη του προεδρείου στο Κοινοβούλιο, ψηφίστηκαν με μεγάλη πλειοψηφία και από τη Νέα Δημοκρατία και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ωστόσο στον Σταυρό, η στάση της αντιπολίτευσης θύμισε άλλες εποχές, καθώς μάταια θα περίμενε κανείς ότι ο «σοφός» κύριος Βλαδίμηρος Όχουνος θα τους νουθετούσε. Έτσι το μεσημέρι της Κυριακής 1 Σεπτεμβρίου, κατά τη διάρκεια της πρώτης ειδικής συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου επέδειξαν πλήρη ασυνέπεια λόγων και πράξεων.
Ενώ οι 15 σύμβουλοι του δημάρχου Διαμαντή Λιάμα, έδωσαν θετική ψήφο στους υποψηφίους της αντιπολίτευσης, στον Γιώργο Τσολάκη ως αντιπρόεδρο και τον Θεοχάρη Ελευθεριάδη ως γραμματέα, στην εκλογή της Κυριακής Τσουραλάκη οι 10 σύμβουλοι της αντιπολίτευσης ψήφισαν… λευκό! Μόνο ο Ιωάννης Βαλερής, τήρησε το κλίμα συναίνεσης, ενώ η Βάσω Πολυζωίδου, ψήφισε λευκό για όλους, ακόμα και για τη νέα πρόεδρο, με την οποία ήταν συνυποψήφια το 2014!
Το εντυπωσιακό είναι ότι το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, στην Τελετή Ορκωμοσίας στο ανοικτό αμφιθέατρο Σταυρού, ο Δημήτρης Στοΐτσας στον χαιρετισμό του ανέφερε ότι τα μέλη της παράταξής του έδωσαν «λόγο τιμής» πως «σε αυτή τη θητεία θα είμαστε αρωγοί, συμμέτοχοι, συναινετικοί, συνοδοιπόροι σε ότι καλό θα συμβεί στον τόπο μας..». Μόλις μιάμιση μέρα αργότερα, οι πράξεις ακύρωσαν τα λόγια και αντί της ενότητας και του πολιτικού πολιτισμού, προτίμησε τη διχαστική τακτική και την πολιτική απρέπεια…