Με την απόφαση 172/2018 το Ειρηνοδικείο Αμαρουσίου επιδίκασε αποζημίωση ύψους 3.000 ευρώ σε καταναλωτή για παραβίαση από εταιρεία παροχής ηλεκτρικής ενέργειας της νομοθεσίας περί τηλεφωνικών κλήσεων για σκοπούς απευθείας προώθησης υπηρεσιών για διαφημιστικούς σκοπούς.
Συγκεκριμένα σύμφωνα με την απόφαση, υπάλληλοι εταιρείας παροχής ηλεκτρικής ενέργειας πραγματοποίησαν κλήσεις προς τον τηλεφωνικό αριθμό του καταναλωτή που άσκησε την αγωγή, προκειμένου να του προωθήσουν τις εμπορικές υπηρεσίες της, παρά το γεγονός ότι ο ενάγων είχε ήδη ζητήσει, με αίτησή του στους τηλεπικοινωνιακούς του παρόχους την ένταξη του στο Μητρώο του άρθρου 11 του Ν. 3471 /2006, που είναι ο ειδικός κατάλογος με τα τηλέφωνα των καταναλωτών – συνδρομητών που δεν επιθυμούν να δέχονται κλήσεις προώθησης υπηρεσιών και προϊόντων για διαφημιστικούς σκοπούς.
Οι κλήσεις συνεχίστηκαν παρά τις προφορικές αλλά και έγγραφες εκκλήσεις του προς τους εκπροσώπους της εταιρείας να μην τον ενοχλούν, καθώς του προξενούσαν ψυχική αναστάτωση και απώλεια του προσωπικού και εργασιακού του χρόνου, προκειμένου να απαντήσει στις κλήσεις της εναγομένης, καθόσον η διεύθυνση κατοικίας του αποτελεί και επαγγελματική έδρα του.
Το ζήτημα της ελάχιστης αποζημίωσης των 10.000 ευρώ
Το Δικαστήριο έκρινε ότι η διάταξη ν. 3471/2006, ως προς το ελάχιστο χρηματικό όριο, είναι αντισυνταγματική, καθόσον η ρύθμιση αυτή αντιβαίνει στη διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 εδ. δ’ του Συντάγματος και την θεσμοθετούμεvη με αυτήν αρχή της αναλογικότητας, καθόσον η καθιέρωση με την ως άνω διάταξη μόνο του στοιχείου της παραβίασης των διατάξεων των προσωπικών δεδομένων για τον καθορισμό του ελάχιστου ορίου χρηματικής ικανοποιήσεως στο, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ιδιαίτερα σημαντικό ποσό των 10.000 ευρώ, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το είδος και η βαρύτητα της προσβολής, δεν είναι εν στενή εννοία αναλογική, διότι η βλάβη που προκαλείται με την υποχρέωση καταβολής αυτού του χρηματικού ποσού είναι, στις περιπτώσεις ελαφρών εξ απόψεως είδους και βαρύτητας προσβολών και αντιστοιχεί το εν λόγω κατώτατο όριο χρηματικής ικανοποιήσεως, δυσανάλογα επαχθέστερη από την επιδιωκόμενη ωφέλεια του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου, η τιμή και η υπόληψη του οποίου προσβλήθηκε.
Επομένως το δικαστήριο, κατά την άσκηση της δικαιοδοτικής του λειτουργίας, πρέπει να ερευνά αν στη συγκεκριμένη περίπτωση, με την επιδίκαση του προβλεπόμενου από το νόμο ελάχιστου ορίου χρηματικής ικανοποιήσεως, παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας αντίστοιχα.
Στην προκειμένη περίπτωση, το δικαστήριο έκρινε ότι με βάση το είδος του θιγομένου αγαθού, του μεγέθους και της έντασης της προσβολής, των συνθηκών τέλεσης αυτής, του βαθμού υπαιτιότητας της εναγομένης και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων μερών, η καταβλητέα εύλογη χρηματική ικανοποίηση πρέπει να ορισθεί στο ποσό των 3.000 ευρώ.
Το κείμενο της απόφασης 172/2018 του Ειρηνοδικείου Αμαρουσίου στο dsanet.gr.p