Σε εφαρμογή τέθηκε από την 1η Ιανουαρίου 2021 το περιβαλλοντικό τέλος των 7 λεπτών για τις πλαστικές σακούλες στα σούπερ μάρκετ, όπως αναφέρεται σε σχετική απόφαση του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Όπως αναφέρεται σε σχετική απόφαση, «σε εφαρμογή του άρθρου 6Α του νόμου 2939/2001, από 1.1.2021 επιβάλλεται στους καταναλωτές η καταβολή περιβαλλοντικού τέλους ανά τεμάχιο πλαστικής σακούλας μεταφοράς, με εξαίρεση τις βιοαποδομήσιμες (ή βιοαποικοδομήσιμες) και λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς, όπως αυτές ορίζονται στην παρ.29 του άρθρου 2 του ιδίου νόμου. Το τέλος ορίζεται στο ποσό των επτά (7) λεπτών.
Διευκρινίζεται ότι από την υποχρέωση καταβολής περιβαλλοντικού τέλους εξαιρούνται οι πλαστικές συσκευασίες οι οποίες προορίζονται να πληρούνται από το προσωπικό των επιχειρήσεων λιανικής πώλησης τροφίμων και ποτών, χρησιμοποιούμενες για λόγους υγιεινής και ασφάλειας, ως πρωτογενείς συσκευασίες χύδην τροφίμων.
Ενδεικτικά παραδείγματα τέτοιων συσκευασιών είναι οι πλαστικές συσκευασίες που χρησιμοποιούνται στα τμήματα κοπής τυριών, αλλαντικών, κρέατος, ιχθύων και θαλασσινών, καθώς και οι πλαστικές συσκευασίες που τοποθετούνται τα αλίπαστα».
Οι ενισχυμένες σακούλες από σκληρό πλαστικό, που δεν λιώνει ούτε σε 200 χρόνια, είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερες και ανθεκτικότερες από τις απλές και κοστίζουν 0,07 ευρώ.
Όμως, επειδή το σούπερ μάρκετ τις βάφτισε “επαναχρησιμοποιούμενες”, τα χρήματα πάνε απευθείας στα ταμεία του!
Οι άλλες, οι απλές βιοδιασπώμενες σακούλες κοστίζουν 0,04 ευρώ και το ποσό χαρακτηρίζεται “περιβαλλοντικό τέλος”…
Ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, το κοινό προτιμάει σαφώς τις πρώτες, αφού είναι πιο ανθεκτικές και μεγαλύτερες.
Επομένως, τα 0,06 ευρώ πάνε εξολοκλήρου στα ταμεία του σούπερ μάρκετ…!
Την ίδια στιγμή, οι γνωστές κλασικές πλαστικές σακούλες απορριμμάτων (μαύρες, μπλε, πράσινες κ.λ.π), που σίγουρα καταλήγουν στα σκουπίδια, πωλούνται κατά δεκάδες, χωρίς κανένα τέλος!
Όλη αυτή η απάτη-παραλογισμός, έχει βαφτιστεί ως “μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος από το πλαστικό”!
Την ίδια στιγμή, η πλήρης ανυπαρξία μιας ενημερωτικής καμπάνιας έκανε τους πολίτες να έχουν πλήρη άγνοια για το τι σημαίνει περιβαλλοντικό τέλος και για το ποιος είναι ο απώτερος στόχος, δηλαδή ο δραστικός περιορισμός της πλαστικής σακούλας.
Σύντομη παρένθεση για το περιβαλλοντικό τέλος:
Τα έσοδα από την είσπραξη του αποφασίστηκε να πηγαίνουν στον ΕΟΑΝ– «Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης», υπάγεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος- με την δέσμευση τα ποσά να επιστρέφουν με κάποιον (χρήσιμο) τρόπο στους καταναλωτές. Δυόμιση χρονιά μετά κι ενώ η είσπραξη από το τέλος του 2018 έχει φτάσει τα 10 εκ ευρώ και του 2019 αναμένεται να ανακοινωθούν, τα χρήματα «κάθονται» ακόμα στο ταμείο.
Αποτέλεσμα; Να καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, ακόμα πιο βαριές πλαστικές σακούλες (2,5 φορές βαρύτερες από τις λεπτές) χωρίς να έχουν ανακυκλωθεί.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε τον Ιούνιο του 2019 το WWF, κάθε χρόνο η χώρα μας παράγει περίπου 700.000 τόνους πλαστικών απορριμμάτων ή διαφορετικά, 68 κιλά πλαστικών κατά κεφαλήν. Από αυτούς τους 700.000 τόνους πλαστικών, επανακυκλώθηκαν μόνο οι 70.000- δηλαδή το 7% της συνολικής παραγωγή.
Τουλάχιστον 32 χώρες παγκοσμίως έχουν επιβάλλει ολική ή μερική απαγόρευση στη χρήση πλαστικής σακούλας, ανάμεσα τους η Ιταλία, η Γαλλία, η Μολδαβία, η Βόρεια Μακεδονία , η Ισπανία και η Ολλανδία.
Οι υπόλοιπες, μαζί τους κι η Ελλάδα, αντιμετωπίζουν, άλλες πολύ αποτελεσματικά (όπως η Δανία που έχει πέσει στις 4 σακούλες το έτος ανά πολίτη!) , άλλες λιγότερο, την πλαστική σακούλα με όρους φορολόγησης- τέλους.
Τα φωτεινά παραδείγματα στην ευρωπαϊκή γειτονιά είναι αυτά της Ιταλίας και της Γαλλίας.
Το 2013 η Ιταλία προχώρησε σε πλήρη απαγόρευση της χρήσης πλαστικής σακούλας, δεχόμενη ως επαναχρησιμοποιούμενες μόνο τις πολύ χοντρές άνω των 200mm.
Οι βιοαποικοδομήσιμες χρεώνονται και κατά βάση χρησιμοποιούνται για να εξυπηρετούν την κομποστοποίηση και την «φιλοξενία» των οργανικών αποβλήτων (που είναι μια πολύ διαδεδομένη πρακτική στην Ιταλία).
Η Γαλλία κατήργησε επίσης ολοκληρωτικά τις πλαστικές σακούλες την 1η Ιουλίου 2016, και σταδιακά συνέχισε με πλαστικά ποτήρια και πιάτα μιας χρήσης, πλαστικά καλαμάκια κι άλλα μικροπλαστικά.
Στην πραγματικότητα, η Γαλλία είναι η χώρα που έχει δώσει και την έμπνευση στην Ε.Ε να προωθήσει τη νομοθεσία που απαγορεύσει την χρήση των πλαστικών μιας χρήσης μέχρι το 2021 και να ζητάει όλες οι συσκευασίες να είναι ανακυκλώσιμες μέχρι το 2030.